Δεν χρειάστηκε παρά ένας χρόνος από τη θεμελίωση του πρώτου στρατοπέδου συγκέντρωσης στην Αμυγδαλέζα και οι πρώτοι πυροβολισμοί εναντίων μεταναστών είναι σήμερα πραγματικότητα. Η εξουσία, που αποφάσισε να κλείσει μέσα στα στρατόπεδα της «δημοκρατικής της ομαλότητας» τους πιο αναλώσιμους εργάτες, κοστολόγησε τώρα και την ίδια τη ζωή τους όσο η τιμή μιας σφαίρας.
Τι είναι αυτό που οπλίζει τα χέρια των αφεντικών αν όχι ο φασιστικός οχετός που πηγάζει κατευθείαν από το στόμα του κράτους; «Οροθετικές- πόρνες», «υγειονομικές βόμβες», «οι μετανάστες που μας παίρνουν τις δουλειές». Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης για μετανάστες, φορο-οφειλέτες, στρατόπεδα εργασίας για ανέργους, αποδεικνύουν ότι για την εξουσία, στην πιο άγρια φάση της καπιταλιστικής επίθεσης, έχουν σπάσει οριστικά τα στεγανά μεταξύ των κατώτερων κοινωνικών τάξεων. Η συμμορία κράτους κεφαλαίους υποδέχεται στις πύλες του κοινωνικού εργοστασίου το σύνολο πια της εργατικής τάξης με τον ίδιο ακριβώς τρόπο: με το όπλο στο χέρι.
Σε συνθήκες βαθιάς κρίσης «η επιδίωξη του κέρδους» καταλήγει σε αυτό που ανέκαθεν ήταν: επιδίωξη κοινωνικής ισχύος. Η αληθινή ταυτότητα του νόμιμου ιδιοκτήτη των μέσων παραγωγής αντανακλάται στο πρόσωπο του φασίστα αρχηγού των ταγμάτων εργασίας. Πριν λίγες ώρες το κόμμα της Χρυσής Αυγής ανακοίνωσε πως βρήκε τη λύση για να μην γίνονται στο μέλλον τέτοια περιστατικά: να εξοντωθούν όλοι οι μετανάστες με κάθε τρόπο ώστε τις δουλείες να τις κάνουν πια μόνοι οι Έλληνες. Φυσικά η μνημονιακή φαυλοκρατία έχει προετοιμάσει το έδαφος ώστε οι ιαχές των ναζιστών να φαίνονται ελκυστικές. Η πλήρης διάλυση των εργασιακών σχέσεων κάνει σήμερα ακόμα και τις δουλεμπορικές εργασίες να μοιάζουν σαν βιώσιμη προοπτική των «νόμιμων» εργατών που στοιβάζονται στις (κατά τη γλώσσα των αφεντικών) «στρατιές των ανέργων» (είναι μήπως τυχαίο ότι χρησιμοποιούν συνεχώς ένα στρατιωτικό όρο για να περιγράψουν τις εκατοντάδες χιλιάδες των άνεργων;).
Η Χρυσή Αυγή δεν είναι ανειλικρινής, πιστεύει ακριβώς αυτά που λέει. Θέλει μαζί με το σύνολο του αστικού μπλοκ να μετατρέψει την κοινωνία σε ένα ατέλειωτο στρατόπεδο συγκέντρωσης όπου όποιος δεν υπακούει θα πυροβολείται. Είναι η πραγματικότητα κι όχι κάποια ακαθόριστη ιδέα που μας κάνει να συνειδητοποιούμε, ακόμα και οι πλέον δύσπιστοι, πως η μοίρα όλων των εργατών (ελλήνων και ξένων) είναι κοινή.
Είμαστε λοιπόν εργάτες και όχι καταναλωτές για αυτό και δεν ζητάμε μποϊκοτάζ στα προϊόντα των αφεντικών, ούτε έχουμε αυταπάτες για την τυπική καταδίκη των ενόχων, αλλά στρατεύουμε την οργή μας στον οριστικό αφανισμό τους.
Το κίνημα πρέπει άμεσα να αναπροσαρμόσει τη στρατηγική του στις κατεπείγουσες ανάγκες μια συνολικής αντεπίθεσης. Με την οργάνωση συντονισμένων, κοινωνικών και επιθετικών μορφών εργατικής αυτοάμυνας που θα σπάσουν το πλαστό δίπολο νομιμότητας – παρανομίας επανακτώντας την αλληλεγγύη και τη συλλογική αξιοπρέπεια. Μόνο ένα κίνημα που θα άρχιζε με την διάλυση κάθε ιδέας «παρανόμων» εργατών και θα τελείωνε με την πλήρη συντριβή των αφεντικών μπορεί να δώσει τη λύση. Ας το οργανώσουμε…
NO MANS LAND
Ελευθεριακή πρωτοβουλία ενάντια στο κράτος και στο κεφάλαιο
19/4/2013
No comments:
Post a Comment